کپور ماهیان چینی از مهمترین گونه های ماهیان در سیستم پرورش توام در مزارع آب شیرین بوده که در اغلب نقاط کشور در حال پرورش می باشند. یکی از عوامل مهم در تولید اقتصادی آبزیان استفاده از بچه ماهیان با کیفیت که معادل بذر در کشاورزی هستند ، می باشد. در سال 1391تقریبا 278 میلیون قطعه بچه ماهی گرمابی در کشور تولید و ذخیره سازی شدند. بر اساس گزارشات موجود در کشور های آمریکاو بنگلادش در سالهای اخیر بدلیل مدیریت ضعیف در انتخاب مولدین و همخونی های به وجود آمده موجب بروز صفاتی همانند کاهش تولید، کارایی پایین تولید مثلی ، ناهنجاری های ریخت شناختی ، افزایش ابتلا به بیماری ها و مرگ و میر بچه ماهیان گردیده است. برای غلبه بر این مشکل بر اساس پیشنهادات متخصصین این امورمی بایست ذخیره ژنی این گونه ها از طریق واردات ماهیان نسل F1 هر تقریبا پنج[سال تجدید گردد.مولدین ماهیان گرمابی در ایران بدون برنامه مدون بهگزینی ،تولید شده اند و تقریبا چهار دهه از اولین واردات عمده آنها از خارج کشور می گذرد و در این بین جز یک مورد بسیار محدود تجدید نسل و افزایش ذخیره ژنی در آنها اتفاق نیافتاده است.همچنین وضعیت موجود حاکی از افت شدید تولید در واحد سطح و حساسیت زیاد آنها به بیماریها بخصوص تلفات تابستانه کپور نقره ای و علفخوارکه انتقادات شدید تولید کنندگان را به همراه داشته نبود. الزامات قانونی و نظارت کافی برای اجرای برنامه های بهگزینی و نیز به دلیل عدم وجود مراکز اصلاح نژاد و ژنتیک این ماهیان در کشور به عنوان یک ضعف عمده در فرآیند تولید و بازار محسوب گشته و وجود چنین مرکزی نیاز ضروری کشور بوده که سود اقتصادی سرشاری را نصیب صاحبان این مرکزو همچنین تولیدکنندگان خواهد نمود.