مطابق گزارشات فائو : ( 2005 ) از سال 1950 یک روند نزولی ثابتی در میزان کل تولید جهانی ماهی به وقوع پیوسته است. تولید جهانی آبزیان ( صید دریایی وآبهای داخلی به همراه آبزی پروری) در سال 2007 به میزان 6/141 میلیون تن بوده که سهم آبزی پروری 8/47 میلیون تن برآورد گردیده است. آبزی پروری دربین بخش های تولید کننده غذا ، دارای سریعترین سرعت رشد می باشد. میزان تجارت جهانی در خصوص محصولات شیلاتی به رکورد بی سابقه 5/71 میلیارد دلار ( 23 درصد بالاتر نسبت به سال 2000 میلادی) رسیده است ( فائو 2007 ). * آبزی پروری - انقلاب آبی (Blue Revolution ): مطابق گزارش فائو( 2007) در سال 2030 برای نگه داشتن میزان مصرف آبزیان در سطح فعلی ، به تولید سالانه 40 میلیون تن آبزی دیگر نیاز می باشد. کارشناسان تنها راه حل را آبزی پروری می دانند. از محدودیت های عمده اعلام شده در توسعه پرورش آبزیان ، کمبود سرمایه گذاری در کشور های توسعه یافته و کمبود زمین و منابع آب شیرین می باشند. این محدودیتها اهمیت و ضرورت توسعه آبزی پروری گونه های لب شور و شور را چندین برابر نمایان می سازد. در دهه گذشته افزایش تولید جهانی ماهی به کشور چین متکی بوده و آن هم از طریق آ بزی پروری از آبهای داخلی تامین شده است (.(FAO,2005 کشور چین در سال 2004 میزان 57/69 درصد تولید جهانی حاصل از آبزی پروری را به خود اختصاص داده است. در دو دهه اخیر توسعه بسیار زیادی در پرورش تجاری و متراکم آبزیان صورت گرفته است، به خصوص در چین ، برخی نقاط اروپا ، آسیا و آمریکای جنوبی. این افزایش عمدتاً مربوط به پرورش آبزیان و ماهیان دریایی همانند میگوها، دوکفه ای ها ، تن ماهیان ، سالمون ،سی باس ، سیم دریایی و غیره می باشند. در سال 2004 میلادی تولید ماهیان دریایی پرورشی 5/1 میلیون تن وارزش آنها معادل 5 میلیارد دلار بوده است.