امروزه پرورش میگو بعنوان یکی از رشته‌های آبزی پروری در کشورهایی از قبیل: چین و جنوب شرق آسیا و بخشی از استرالیا و بخشهایی از آمریکای لاتین و خاورمیانه رو به گسترش می‌باشد بطوریکه پرورش نوین میگو که از ابتدای دهه 1970 در حصارها، استخرهـا ، کانالهای آبرسان و حوضچه‌ها شروع گردیده ، اکنون بیش از 50 کشور انجام می‌گیرد . صنعت تکثیر و پرورش میگو در کشور ما از قدمت زیادی برخوردار نیست و تنها در چند ساله اخیر به لحاظ وجود نوار ساحلی مستعد پرورش میگو در جنوب و شمال کشور ، این امکان را بوجود آورده که عمده‌ترین محور توسعه شیلات در این مناطق بر مبنای صنعت تکثیر و پرورش میگو طرح ریزی ‌گردد. تحقیقات مقدماتی تکثیر و پرورش میگو در ایران از سال 1363 توسط مؤسسه تحقیقات شیلات ایران در پژوهشکده میگوی کشور مستقر در بوشهر انجام گردید سپس این فعالیت ادامه یافت دستاوردهای این فعالیت های تحقیقاتی منجر به معرفی سه گونه مهم و تجاری میگوی ببری سبز, سفید هندی و وانامی به صنعت آبزی پروری کشور گردید مطالعات انجام پذیرفته در نوار ساحلی جنوب و شمال کشور حاکی از ان است که در سطح کشور بیش از 180 هزار هکتار از اراضی مستعد پرورش میگو وجود دارد که سهم استان گلستان به میزان 4000 هکتار می باشد میزان تولید میگوی پرورشی در کشور ما از 54 تن در سال 1373 به 507.5/2 تن در سال 1386 رسید. استان گلستان به عنوان تنها استان شمالی کشور قرین به 4 هزار هکتار زمین مستعد آبزی پروی جهت آبزیان آبهای شور و لب شوررا داراست که مراحل قانونی برای اخذ مجوز ها را با موفقیت طی نموده است در حال حاضر 400 هکتار اراضی در منطقه گمیشان با صرف هزینه حدود 60 میلیارد ریال برای زیر ساختارها (ازقبیل احداث کانال ورودی ، خروجی ، زهکش ،برق رسانی، تسطیح برای احداث استخرهای پرورش و غیره ) آماده توسعه می باشد.که هم اکنون دو مزرعه 20 هکتاری از آن آماده بهره برداری است . سایت پرورش میگوی گمیشان با توجه به شرایط اقلیمی منطقه ، بعنوان یکی ازمهمترین محورهای توسعه استان در جهت تولید مواد پروتئینی و اشتغالزایی در نظر گرفته شده است . در مرکز تحقیقات ذخایر آبزیان آبهای داخلی - گرگان پروژه ای تحت عنوان ”پرورش ، مولدسازی و تکثیر میگوی وانامی در استان گلستان “ اجرا گردید بطوریکه در سال 1387 فاز عملیاتی مولدسازی ودر سال 1388 پرورش و تکثیر آن انجام شده که بسیار موفق آمیز گزارش گردید. پرورش میگوی وانامی در منطقه ، می تواند بهره برداری از سایت گمیشان و توسعه آن را نوید دهد و باعث ایجاد تحول در اشتغالزایی و تاثیر در اقتصاد منطقه و تبدیل زمینهای لم یزرع به مزارع تولید و پرورش میگو گردد.