به منظور شناسایی و معرفی جلبکهای دریایی سواحل خلیج فارس و دریای عمان از منطقه گواتـر واقع در شرقی ترین قسمت استان سیستان و بلوچستان تا منطقه گاو بندی (مرز بین استان بوشهر و استان خوزستان) از مهر ماه 1380 تا شهریور 1382 به مدت دو سال نمونه برداری انجام گرفت. محدوده رویش جلبکی در قسمت بین جزر و مدی هر منطقه با ثبت موقعیتهای جغرافیائی آنها بوسیله GPS دستی تعیین گردید. سپس در سیستم GIS و با استفاده از نقشه های ماهواره ای، محدوده های مورد مطالعه هر منطقه بطور جداگانه بدست آمد. نمونه برداری بطور ماهانه با برداشت کلیه گونه های واقع در هر منطقه صورت گرفت. گونه های جلبکی به مرکز تحقیقات شیلاتی چابهار منتقل شده، پس از شستشو و تفکیـک، مورد شناسایی قرار گرفتنـد. با توجـه به تقسیم بنـدی سـه قسمتـی عـرض ساحل (از خشکی به دریا)، از روی بیشترین حضور گونه ها در این قسمتها، جایگاه ترجیحی رویش آنها نیز تعیین گردید. نمونه ها بوسیله منابع و کلیدهای شناسایی موجود در مرکز، مورد شناسایی اولیه قرار گرفته و پس از عکسبرداری و تهیه هرباریـوم جلبکـی، جهت تکمیل شناسایـی و تاییـد نهـائـی علمی بصـورت هرباریـوم همـراه بـا مشخصات مربوطه به مجامع علمـی کشـورهای خارج از کشور ارسـال گردیـدنـد. نتایج حاصل از این بررسیها، جمع آوری 180 گونه جلبک بوده که 160 گونه از آن به تاییـد رسید. از این تعـداد 38 گونـه جلبک سبـز، 39 گونـه جلبک قهوه ای و 82 گونـه جلبک قرمـز و 1 گونه جلبک سبز-آبی بـوده اسـت. از مهمتـرین خانـواده هـای آنهـا میتـوان بـه Ulvaceae و Caulerpaceae از جلبکهـای سبـز، Dictyotaceae وSargassaceae (آلژینوفیـت) از جلبکهای قهوه ای و Hypneaceae ، Gelidiaceae و Gracilariaceae (کاراگینوفیت و آگاروفیـت) از جلبکهای قرمـز اشاره نمـود. جلبکهای سبز در بالاترین قسمت ساحل، جلبکهای قهوه ای کوچک در قسمتهای میانی و بزرگ در نواحی پایینتر همراه با جلبکهای قرمز مشاهده گردیدند. از قسمت شرق به غرب سواحل جنوب (از استان سیستان و بلوچستان به طرف استان خوزستان) بدلیل کم شدن سواحل صخره ای و افزایش شن و سپس گلی شدن، تنوع و تعداد جلبکها کاسته میگردید. لازم به ذکر است که استان خوزستان بدلیل ماسه ای و گلی بودن سواحل، عاری از پوشش جلبکی بوده است و همچنین حاصل این مطالعه، برای اولین بار به چاپ رسیدن اطلس جلبکهای دریایی سواحل جنوب کشور میباشد.