تغییرات ساختار ترکیب گروه های سنی در طی 20 سال اخیر و محدود شدن گروه های سنی جمعیت این گونه در آب های ایرانی دریای خزر در طی این مدت از دلایل مختلف می باشد که یکی از مهمترین آن ها ناشی از فشار صید بوده و این نحوه مدیریت بهره برداری سبب پایین آمدن سن بلوغ شده بطوریکه در حال حاضر این ماهی در سن یک سالگی به بلوغ می رسد ، رها سازی بچه ماهیان کلمه جهت بازسازی ذخایر این گونه یک روش مناسب بوده ولی مقایسه آمار رها سازی و میزان صید نشانگر تاثیر ضعیف این فعالیت بوده در این راستا عوامل گوناگونی موثر بوده یکی از آنها پایین آمدن ضریب بقاء ماهیان یکساله به دوساله می باشد . که این مسئله حاکی تلفات زیاد در این دوره سنی است شاید پایین بودن وزن رهاسازی و پایین بودن کیفیت محیط رهاسازی رودخانه ، میزان انبوه رهاسازی در زمان محدود تواماً سبب این تلفات شده است. برآورد بیوماس سال 92 حاکی از برداشت بیش از حد مجاز ماهی می باشد بطوریکه میزان صید بیشتر از MSY بوده طبیعتاً این موضوع برداشت آینده این گونه را تحت تاثیر قرار خواهد داد مقایسه میانگین وزنی بچه ماهیان تولید شده در طی 10 سال اخیر نشان می دهد اگر میزان تراکم در استخرها کاهش یابد امکان افزایش وزن رهاسازی از 5/0 گرم کنونی به 1 گرم فراهم می شود و طبیعتاً این خود در افزایش نرخ بقاء ماهیان جوان موثر خواهد بود چون بهره برداری این ماهی عمدتاً توسط صیاد غیر مجاز صورت می گیرد لذا امکان اعمال مدیریت در نوع برداشت وجود نداشته و همین باعث شده که بیش از 85 درصد بیوماس وزنی در سن کمتر از 3 سال باشد چون سن بلوغ این ماهی یکسالگی می باشد بنابراین بخش عمده ای از ذخایر مولد تولید نسل قبل از تخم ریزی از ذخیره برداشت شده و این باعث کاهش ذخایر در برداشت های سال های آینده خواهد شد.