ماه رمضان، ماه مهمانی خدا روزه از جمله اعمالی است که هم جنبه عبادی دارد هم جنبه فردی و هم اجتماعی این ابعاد انسان را به تفکر وا می دارد که چگونه ساعاتی امساک از خوردن و آشامیدن آثاری چنین ارزنده بجا می گذارد این چند ساعت امساک بندگان را منضبط حق شناس و مطیع می سازد و از سویی انسان را به تفکر وا می دارد تا به سختی زندگی فقرا... 1390/6/27 (564) (0) ماه رمضان، ماه مهمانی خدا فلسفه روزه امام رضا (علیه‌السلام) فرموده‌اند: اگر بپرسند: چرا مأمورند به روزه ماه رمضان و بس، نه کمتر و نه زیادتر؟ گفته می‌شود: برای آن که این مقدار، حدی است که از اجرای آن، هم ضعیف بر می‌آید و هم قوی، و جز این نیست که خداوند فرایض و واجبات را به اندازه‌ای که در امکان غالب افراد باشد تعیین فرموده، آن‌گاه ناتوانان را آزادی داده، بدین معنی که اگر خواستند با اینکه سخت است آن را انجام دهند مانعی نباشد، و نیز توانایان را ترغیب کرده که اگر خواستند غیر ماه رمضان را هم با گرفتن روزه تقرب جویند و چنان که به کمتر از این صلاح‌شان بود خداوند کمتر می‌فرمود و اگر محتاج به بیشتر از این بودند به زیاده از این امر می‌فرمود.4 امام رضا (علیه‌السلام) فرموده‌اند: اگر بپرسند روزه چرا واجب شده است؟ پاسخ آن است که درد گرسنگی و تشنگی را بدانند و از این راه پی به فقر و بی زاد و توشگی آخرت ببرند و برای اینکه روزه دار بر اثر ناراحتی که از گرسنگی و تشنگی برایش پیش آمده فروتنی کند و کوچکی کند و نیاز نشان دهد تا اجر برد و به حساب آورد کار خویش را بشناسد و پایداری و مقاومت کند بر آن، و از این جهات مستحق اجر شود، با آنچه که در آن است از قبیل جلوگیری از طغیان شهوات هوی‌ها، و اینکه موجب عبرت و موعظه‌ای باشد برای آنها در این دنیا و تمرینی باشد برای انجام تکالیف آنها و راهنمایی باشد برای آنها در عالم دیگر و بشناسد شدت مشکلات فقرا و بینوایان را در دنیا، و آنچه را که خداوند در اموالشان برای مساکین و تهیدستان واجب کرده ادا کنند